اجماع عترتاجماع عترت به اتفاق رأی حضرت علی ، فاطمه زهرا ، امام حسن و امام حسین (علیهم‌السلام) بر حکمی شرعی اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفاجماع عترت، به معنای اتفاق حضرت علی (علیه‌السلام)، حضرت زهرا (علیهاالسلام)، امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) بر حکمی از احکام شرع می‌باشد. ۲ - دیدگاه شیعه و سنی درباره اجماع عترتاین اتفاق، به دلایل زیر، نزد شیعه و برخی از اهل سنت حجت است: ۱. آیه تطهیر : ﴿إِنَّما یُرِیدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً﴾؛ «خدا فقط می‌خواهد آلودگی را از شما خاندان) پیامبر (بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند». ۲. سخن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) : «انی تارک فیکم الثقلین ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا کتاب الله و عترتی اهل بیتی؛» من بعد از خودم دو چیز گران بها نزد شما باقی می‌گذارم و تا زمانی که شما به آن دو تمسک کنید گمراه نخواهید شد: یکی از آن‌ها قرآن و دیگری عترت من است». ۳ - نکتهبرخی از اهل سنت این اجماع را به دلیل فقدان شرط حجت نمی‌دانند و معتقدند با اتفاق این چند نفر بر حکمی، اجماع محقق نمی‌شود. [۳]
خضری، محمد، اصول الفقه، ص۳۲۳.
[۴]
زهیر المالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۳، ص۱۸۸.
[۵]
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۵۱۵.
[۶]
زحیلی، وهبه، الوجیز فی اصول الفقه، ص۴۶.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۲، برگرفته از مقاله «اجماع عترت». رده‌های این صفحه : اجماع
|